Blog

Kraamzorg Kuala Lumpur

Je zult maar in Kuala Lumpur wonen en je eerste kindje verwachten..
Ver weg van familie, vrienden en het land waar de geboortezorg zo mooi is geregeld.
Het traject naar deze zwangerschap was lang en zwaar. Eindelijk was er dan een zwangerschap tot stand gekomen, dan wil je toch zeker ook de beste start voor je kindje?
Deze ouders gingen dan ook al vroeg op zoek naar de mogelijkheden om in de eerste week na de geboorte van hun kindje begeleid te kunnen worden door een professional. En zo kwamen ze bij mij terecht.
Het eerste contact verliep via Skype en we hadden er allen direct een goed gevoel bij. Dat is ook waar het om gaat in een eerste gesprek. Verder leg ik dan uit hoe alles in zijn werk gaat en ook het financiële plaatje wordt toegelicht.
De maanden die daarop volgden hadden we regelmatig contact waarin ik vragen kon beantwoorden en advies kon uitbrengen over praktische zaken. Simpele artikelen als een badje en box zijn in het buitenland soms moeilijk te verkrijgen. Wat voor dekentje? Welke flesjes? Samen zorgen we zo voor een complete uitzet.
De zwangerschap verliep goed en ik mocht meekijken met de verhuizing naar een nieuw appartement. Het is altijd leuk om even te zien waar je terecht gaat komen.

Vlak voor de uitgerekende datum kondigde de bevalling zich aan. Ik kreeg een berichtje dat ze naar het ziekenhuis gingen. Op dat moment kan ik ongeveer wel inschatten wanneer ik zal vliegen en verdiep ik me alvast in de mogelijke vluchten. Op het moment dat de baby is geboren en alles is goed met moeder en kind overleg ik met de ouders welke vlucht ik zal nemen. Het mooist is het, dat ik arriveer zodra moeder en kind uit het ziekenhuis worden ontslagen.
Er werd een mooi meisje geboren, Sophie en alles was goed! ik kon mijn reis gaan plannen. Het werd een directe nachtvlucht Amsterdam- KL van 12 uur. Ik kon zowaar wat slapen in het vliegtuig, wat handig is omdat mijn werk bij aankomst direct start.
De kersverse papa kwam mij ophalen van de luchthaven en samen reden we naar huis. Het was een mooi groot appartement in een nieuw gebouw. Terwijl ik me opfriste vertrok papa naar het ziekenhuis om zijn vrouw en dochter op te halen. Zo kon ik ze verwelkomen in hun eigen huis, wat een blijdschap! Dat je na zoveel jaren wachten en dokteren dan eindelijk met je maxi cosy met daarin een gezond kindje thuiskomt is echt een bijzonder moment.
Na de begroeting hielp ik mama in bed en begeleidde een voeding.
Dat ging al goed!
Hoewel voor mijn gevoel de dag nog maar net begonnen was, was het buiten al donker. Het wiegje naast het ouderlijk bed werd opgemaakt en we maakten ons klaar voor de nacht.

Aangezien ik in hetzelfde huis verbleef kreeg ik alles mee van de onrust in de nacht. De baby huilde.., en huilde.. Ik hoor dat in zo’n geval een poosje aan en als het lang aanhoudt ga ik helpen. Ik klop dan zachtjes op de deur en vraag of ik kan helpen. In mijn pyama neem ik de baby over en gun de ouders wat slaap. Ik nam plaats in de donkere huiskamer met uitzicht over de voor mij nog onbekende stad. Een bijzondere situatie is dat. Zat ik daar in mijn nachthemd, aan de andere kant van de wereld, met een pasgeboren kindje in mijn armen. Ze was gelukkig al snel zachtjes wiegend in slaap gevallen. In deze rust konden de ouders een paar uurtjes slapen.
Ik hoorde de vreemde geluiden op straat, de roep van vreemde vogels, ik rook onbekende geuren en voelde de tropische hitte. Ik besefte maar weer eens dat ik een wereldberoep heb.
Dit doe ik trouwens niet iedere nacht. Het is de bedoeling dat de ouders deze situaties zelf leren oplossen en daarvoor geef ik veel uitleg en tips.
En het ging ook beter, mama knapte aardig op, de borstvoeding liep goed en de baby groeide. Tussen de bedrijven door kon ik wat uitstapjes maken om de stad te verkennen. Wat een aparte ervaring was het om direct naast de moderne hoogbouw het tropisch regenwoud binnen te stappen. De straat uit, de hoek om en daar zaten de aapjes! Prachtig!
Natuurlijk bezocht ik het KLCC park met de Towers, de Batu Caves en China Town, alles was gemakkelijk te bereiken met de Grab taxi.

In zo een week vergroei je met het gezin, je komt heel dichtbij, deelt ervaringen, doet samen boodschappen en zorgt voor het reilen en zeilen in huis. Het geeft voldoening om te zien hoe de ouders het nieuwe ritme met een pasgeborene gaan vinden. De eerste dagen nog zo onwennig en aan het eind van de week als ware routiniers (bij wijze van spreken). Mijn hulp is steeds minder nodig en het is goed te zien dat ik de ouders straks met een gerust hart kan achterlaten.

Als afscheid zijn we op de laatste dag met het hele gezin gaan lunchen in een nabijgelegen moderne eetgelegenheid waar ik verrassend lekker en gezond het gegeten. Het was erg gezellig en de baby zat tevreden in de draagdoek.
Ik kijk terug op een mooie kraamweek, het meegenieten van pril geluk, het helpen bij de verzorging van moeder en kind, en dat op zo een bijzondere bestemming. Er is weer een mooi avontuur toegevoegd aan mijn lijst.
De dag erna vloog ik naar huis, wetende dat daar de volgende baby op de agenda al geboren was, geen tijd voor een jetlag, en doorrrr.