Zij wonen hier nog niet zo lang maar zijn al helemaal gewend aan het leven in de bergen. En hoe kan het ook anders, je woont hier middenin een schilderij! Het uitzicht van welke kant dan ook is werkelijk overweldigend.

Eén dochter hadden zij al en nu hebben zij er twee! Wat was mama blij dat ze na haar vlotte bevalling al de volgende dag naar huis mocht! Ze had in het ziekenhuis verteld over hoe de kraamzorg in Nederland is geregeld en iedereen was zwaar onder de indruk van ons mooie systeem. En dat er nu iemand helemaal naar Frankrijk kwam om deze zorg bij hen thuis uit te voeren vonden ze helemaal geweldig! Met die wetenschap mochten moeder en kind vervroegd het ziekenhuis verlaten, en bleven zij niet 4 maar slechts 1 dag in het ziekenhuis!
Ok, we moesten wel beloven om op dag 4 terug te komen voor de hielprik en de gehoortest, maar dat was natuurlijk geen probleem. De overdracht van het ziekenhuis kreeg ik keurig in een enveloppe aan mij persoonlijk gericht. Hoe netjes is dat ?

 

De kraamvrouw herstelde voorspoedig. Als sporttreainer “ Mom in balance” weet ze maar al te goed ,dat ondanks dat ze zich fit voelde, ze toch beter zo veel mogelijk plat kon blijven de eerste dagen, en dat deed ze goed! Met een paar extra handen in huis kun je de zorg voor gezin en huishouden wat beter loslaten.
Het was een gezellige boel de eerste dagen. Dat zij ver weg wonen was geen reden voor de familie om niet op kraambezoek te komen. Zij verbleven in de buurt en kwamen om beurten langs.

Hoezo beschuit met muisjes?? Volgens Twentse traditie komt er een ” krentenwegge ” op tafel bij een geboorte. Deze werd hier in Frankrijk met de post bezorgd! Dat had opa geregeld 🙂

Vanaf de eerste minuut werd ik hartelijk ontvangen en opgenomen in het gezin. Ik kijk dan goed hoe zij leven met alle regels en gebruiken die daarbij horen. Zo kan ik aanvullen en inspringen waar dat nodig is.
Wat ik erg leuk vond was het bedritueel van de oudste. Na het eten was er een klein spelletje, dat zij zelf mocht kiezen. Daarop volgde kinderyoga met behulp van de kaarten set van Helen Purperhart. Samen met papa zocht zij 5 kaartjes uit die zij samen gingen uitbeelden. Wat een lol was dat! Helemaal zen werd ze er niet van maar ze genoot zichtbaar van de qualitytime met papa, kostelijk om te zien. Daarna in bad, nog wat drinken en daarna was ze snel in diepe rust!

Op dag 4 gingen we naar het ziekenhuis voor de testen. Wat ik in Zweden al eerder zag vond ook hier plaats, de “hielprik” werd via het handje van de baby afgenomen. Hierbij wordt een ader in het handje aangeprikt terwijl de baby drinkt bij mama, de druppels bloed lopen gemakkelijk in de rondjes op de kaart. Ze liet het gewillig toe.
Voor de gehoortest werd een apparaat gebruikt dat ik nog niet eerder gezien had. Er werd wat gel boven de wenkbrauw en voor het oortje aangebracht. Daarna werd een (halve) koptelefoon aangebracht. Op de laptop zagen we het verloop van de test. De streep moest in de groene zone terechtkomen. Dat lukte bij het rechter oortje direct, voor het linkeroortje moesten we de volgende dag nogmaals terugkomen, waarna ook dit oortje goed bleek.

De kleine meid werd regelmatig gewogen en ze groeide als kool! Op dag 5 al boven haar geboortegewicht en op de laatste kraamdag al 3 ons daarboven. Ze was rustig en tevreden en zo was het op en top genieten boven op de roze wolk.

Op dag 9 maakten we gezamenlijk een uitstapje naar het meer van Geneve.
Een klein wandelingetje in deze prachtige omgeving, baby in de draagdoek, super! Het hele gezin genoot er van, en ik erbij. Een voeding op een terrasje, alsof ze nooit anders heeft gedaan! Heerlijk om zo af te sluiten, als je ziet dat een gezin er klaar voor is en het nieuwe kindje al helemaal een eigen plekje heeft.

 

De Franse vlag half stok, de 2e dag na 14 juillet, Nice…

Het was weer een prachtige ervaring. Een groot contrast na Abu Dhabi en Dubai, deze oase van rust in de natuur. Zo is het iedere keer weer helemaal anders, en daar hou ik zo van!