Het was al vroeg in de zwangerschap dat deze aanvraag binnenkwam. De moeder waarom het ging was zwanger van haar tweede kindje en woonde al een tijdje samen met haar Ierse man en zoontje van 2 in een luxe buitenwijk in Bangkok.
Aangezien ze haar eerste kindje in Nederland had gekregen en daar dus de kraamzorg had ervaren, leek het haar nu ook wel heel prettig. Ze zocht op Google onder de term “kraamzorg Bangkok” en daarmee kwam mijn blog van de vorige kraamzorg in Bangkok naar boven! Ze was helemaal blij met de mogelijkheid van het krijgen van de oer-Hollandse kraamzorg zo ver van huis. Ze zocht contact en al snel maakten we een afspraak voor een kennismaking via Skype. Het is altijd wel even puzzelen op welk tijdstip dat dan voor beiden uitkomt vanwege het grote tijdsverschil. Het was een leuk gesprek en na een kort overleg met haar man kreeg ik de bevestiging van de zorg.
De zwangerschap verliep vrij ongecompliceerd en zo nu en dan hadden we contact. Een update over de zwangerschap en wat praktische zaken over de aanschaf van benodigdheden voor de baby. In het buitenland is niet alles verkrijgbaar. Artikelen als een box en een babybadje bestaan vaak niet. Vaak rouleren deze artikelen dan onder de Nederlandse expats of ze laten het vanuit Nederland bezorgen. Ook kunnen creatieve alternatieven bedacht worden natuurlijk, dan denk ik graag mee.
Vooraf spraken we af hoe de reis en verblijf ongeveer zou verlopen. Een rechtstreekse vlucht Amsterdam- Bangkok en met een Grab taxi naar de woning, en zo ging het ook.
Zodra de baby was geboren en bekend werd wanneer ze het ziekenhuis konden verlaten boekte ik mijn ticket en reisde ik af.
Ik arriveerde net wat eerder dan het gezin maar werd ontvangen door de Nanny, een lieve Filipijnse vrouw die het grootste deel van het jaar bij hen inwoont.
Dat maakte de kraamzorg wel even iets anders dan anders. In dit geval was ik er alleen voor moeder en baby. Aangezien moeder overdag tussen de voedingen door wat probeerde te slapen was ik veel met de baby beneden. Tussendoor hielp ik Niru de nanny, want toekijken hoe zij alles deed was niet echt mijn ding. We ontwikkelden een gezellige band samen en ik leerde haar de Nederlandse manier van de verzorging van een baby en zij kookte heerlijke Nepalese en Filipijnse gerechten. Zij was alleen nogal klein van stuk, het badje op de standaard was geen optie.

De vader des huizes ging al snel weer aan het werk en de peuter ging naar de opvang.
Voor de check in het ziekenhuis ging ik samen met moeder en kind met de taxi mee. De maxi-cosy kan ik dan dragen, dat is nog te zwaar voor een pas bevallen vrouw. Het was een moderne kliniek met verpleegsters in vrolijke uniformen in roze en mintgroen.
De baby was eerst aan de beurt op de kraamafdeling waar hij werd gemeten en gewogen.
Aansluitend volgde een gesprekje over de borstvoeding en de verdere gang van zaken. Ook de hielprik werd hier afgenomen. Met de baby was alles ok.
Daarna was de afspraak voor mama zelf aan de andere kant van het ziekenhuis. We moesten best een poosje wachten en ik kan me zo voorstellen dat het best een hele opgave is als je pas bevallen bent. In de wachtruimte kon de baby mooi even aan de borst en toen mama eindelijk naar binnen werd geroepen bleef het kleintje bij mij. Hij had z’n buikje vol en lag in mijn armen te slapen.

Ook mama werd ok bevonden en na een bezoekje aan de apotheek van het ziekenhuis werd de taxi weer besteld en konden we naar huis. Het hele uitstapje had toch wel een uur of 3 geduurd. Hoe mooi is het in Nederland dan toch geregeld met zorg aan huis!
De week vorderde en ik kon in de middaguren een taxi nemen naar de stad om daar wat te bekijken.

Ik was al eerder in Bangkok geweest, toen had ik de Co van Kessel fietstocht gedaan dus nu dacht ik de elektrische step tour te gaan doen. Ik boek uitstapjes meestal via de “Get your guide” app die je in heel veel landen kunt gebruiken, echt superhandig. Maar een uur voor vertrek begon het echt heeeeeel hard te regenen. Ik was al bij het vertrekpunt in de buurt en dook daar een Starbucks in om te schuilen. IK kreeg een appje van de organisatie dat ik de tour op een ander moment kon inhalen, want het werd echt niet droog. Overal stonden enorme plassen.
De rit in de taxi naar huis duurde meer dan een uur vanwege de files. Twee dagen later was het weer een stuk beter en genoot ik van de steptour met alle leuke plekjes van de stad en de lekkere hapjes die daarbij horen.
In de dagen daarna ging ik naar Lumpini park, het park waar die enorm grote varanen zijn. Destijds was ik me rot geschrokken en nu wilde ik het toch weer zien.
Mijn verjaardag viel toevallig ook in deze week en die werd gevierd met een ijstaart die diepgevroren aan de deur werd geleverd. Echt lief dat klanten zo attent zijn, het is tenslotte hun feestweek.

Een middagje shoppen in de luxe mall en een middagje aan het zwembad maakten dat de week snel voorbijging.
En zo kwam er weer een einde aan deze kraamperiode. Moeder herstelde voorspoedig al bleef slaapgebrek wel een ding, de baby deed het super goed. Wetende dat Nuri er altijd voor hen is maakte het afscheid helemaal ok.

De reis terug verliep soepel en terugkijkend op weer een mooi avontuur en ben ik weer blij wanneer de trein het station van Middelburg weer binnenloopt. Home sweet home.